Nekea

Nekatuta ailau naiz gaur etxea. Mendi buelta eder bat eman det, elurretan gerriarte sartuta ibili naiz, asko nekatu naiz, gainera haize hotza, elurra goitik behera, gero euria, baldintza oso gogorrak izan dira, etxea erabat baldatuta ailau naiz. 

Dutxa beroaren azpian sartu eta ateratzeko beldurrez egon naiz, gure etxe zahar hontan sekulako hotza baitago sukaldean kenduta, hemen sua piztuta egoten da, eta honek ematen du goxotasuna. Gorputza relajatu ondoren, nekea agertu da, hankak, sorbaldak, besoak... gaur paliza handia hartu dute, eta hori nabari da, begiak ere ixten ari zaizkit, neke handia daukat gainean, baina neke horixe da askotan bilatzen duguna, gorputzak eskatzen duena, eta gozada bat da neke hori sentitzea, gorputza bizirik dagoenaren seinale. Etxera iristean eta muskuloak minduta nabaritzea, hankak altxatzeko normalean baino esfortzu handiagoa egin behar hori eta ohera joateko desioa edukitze hori ere bada mendira joatearen helburua.

Orain dela gutxirarte ez nintzen horretaz jabetu, baina lagun batek esan zidan, gozada bat zela esfortzu fisikoa egin ondoren gorputza nekatuta sentitzea, eta egia da, harrez gero behin baino gehiagotan pentsatu dut horretan, eta halaxe da, nekea sentitze hori plazer hutsa da. Eta horrela nagoenean, zerbeza presko eta eder bat edatea...hori ezin da diruarekin ordaindu.

Orain ze kanta jarri behar dudan pentsatu behar dut. Ez daukat oso irizpide argirik gaurkoan, minutu batzuk behar ditut pentsatzeko... Bueno, azken aldian kanta hau askotan entzun dut, eta oso interpretazio ederra iruditzen zait, ez naiz flamenkoaren oso zalea, baina oraingoan badoa horrelako bat.  Luis Eduardo Auteren "Al alba" kantaren bertsio ederra, José Mercé kantariak egiten duena. 

Hauxe da kantaren letra (gehiago jakin nahi baduzu letrari buruz, sakatu hemen)

Si te dijera amor mío 
que temo a la madrugada 
no sé que estrellas son esas 
que hieren como amenazas 
ni sé que sangra la luna 
al filo de su guadaña

Presiento que tras la noche
vendrá la noche más larga
quiero que no me abandones
amor mío al alba
al alba, al alba
al alba, al alba...

Los hijos que no tuvimos
se esconden en las cloacas
comen las ultimas flores
parece que adivinaran
que el día que se avecina
viene con hambre atrasada

Presiento que tras la noche...

Miles de buitres callados
van extendiendo sus alas
no te destroza amor mío
esta silenciosa danza.
maldito baile de muertos
pólvora de la mañana.

Presiento que tras la noche...