Perezarekin

Ez dakit oso ondo zer idatzi gaurkoan, egon naiz pentsatzen eta ez nago batere "luzido" ezta gogo handiekin ere. Ez dakit garbi zeri buruz hitzegin. Gainera pereza handiarekin nago.

Idatzitakoa eskas samar geratuko denaren susmoa daukat, baina ezin beti era berdinean idatzi, ezta?

Gaur gainera lanetik sentsazio eskasekin atera naiz, nire buruarekin haserre, iruditzen zait azkenaldian hala nabilela, ez nago gustora eta nire ingurukoen akatsak bilatzen saiatzen naiz, eta zerbait gaizki edo oker ikusterakoan, beraiei botatzen diet errua eta beraiengana eramaten dut nire frustrazio-neke-haserrea (neonek ere ez dakit oso garbi zer den).

Bai, halaxe nabil, azken aldian buruari buelta asko ematen ari naiz, lanean nabilen herriko gazteen inguruan, beraien bizimodu eta ohiturengan, gure gazte hauen hezkuntza bide onetik ote doan ez daukat garbi, eta ez nago oso seguru ere guk gure esku dagoen guztia egiten ote dugun. Gogoeta hauetan ibiltzen naiz autoan lanetik etxera egiten dudan bidean. Gaur, hala ere, ez dut gehiegi sakondu nahi gai honen inguruan. Badabilkit buruan idea bat gure lantokian gazteei beste aukera bat eskaintzeaz, baina oraindik gutxi landu dut, eta nire lankide ingurukoenekin egon nahi dut ikusteko ea posible den.

Eta goian pereza aipatu dut, pereza handiarekin nago, ez gaur bakarrik, lanetik irtetzen naizen egun dexentetan pasatzen zait hauxe bera, etxera etorri eta indar gabe geratzen naiz, ezer (kirolari dagokionez) egiteko gogorik gabe. Askotan esan izan dut, "etxera iritsitakoan korrika edo abdominalak, edo aktibitate pixkat egingo dut", baina etxera iritsi eta ploffffffffffffff.

Pereza honek uzten didan gauza bakarra, sutondoan jarrita blog hontan zeoze idaztea da, oso gustora ibiltzen naiz hemen, nire gogoeta eta istorioak idazteak lasaitzen eta erlajatzen nauela iruditzen zait.

Elurra desagertu den egun honetan, errekak ondo beteta doazelarik eta eguzkiaren izpien zai grinatsu gaudelarik gure inguruan dagoen hezetasuna murriztu dezan, hemen idazten den honi pereza eta nekea gailendu zaizkio eta agur esatera doa, beti bezala kanta batekin.

Gaurkoan kanta hauxe aukeratu dut: "Down to the river to pray", "Oh brother, where art thou" pelikula polit eta xelebreko kanta lasaia. Pelikula Cohen anaiek zuzendutakoa da, eta gustora ikusi nuen orain urte batzuk direla. Alisson Kraussek abesten du. Elizako kanta horietako bat ematen du, baina hain doinu polita du, iruditzen zaidala gustokoa izango dela gehienontzat.

Informazio gehiago, hemen.