Ostiral gauak

Asteko egunik onena izaten da ostiral arratsalde-iluntzea. Gaurkoa ere bai. Eguraldi heze, hotz eta lainotua daukagu, etxe barruan gozo egoteko aproposa. Bihar goizean lanera joan beharrik ez eta lasai lo egiteko aukera ederra izango dugu. Ostiral arratsaldeak niretzako gozada bat dira, etxean lasai egon, astean zehar egin ez daitezkeen gauzak egin (txirula jotzen hasi naiz berriro, telebista ikusi, txalapartako saio bat egin...) eta ohera oso goiz joan beharrik ez dagoenez, sutondoan blog honetan zerbait idazteari ekin.

Ihauteri giroa somatzen da otsaileko asteburu hotz honetan, jendea gustora ibiliko da Tolosa inguruan, juerga eta festa giroa nagusi, baina ez dut uste ni haruntza joango naizenik, Naparroa aldeko mendien deia somatzen dut eta buelta batzuk egingo ditut, elur dexente egin du eta ea horrela den edo ez konprobatzera.

Asteburu lasaia aurrean dugu, eta ostiral hau horren aurrekaria izan da. Ataungo bailara eder eta patxadazko honetan, mendiak elurtuta ikusten ditut, elurra gertu dago eta bertatik datorren haize hotzak, etxe barruan sartzeko gonbitea ematen digu. Ez da giro egongo Lizarrustiko basoan! Ez nuke gaur gauean han ibili nahi. Behin baino gehiagotan pentsatu dut, egunez ibili ondoren, gure etxeetara joaten garenean, mendiak hor geratuko dira ba, iluntasuna nagusi, erabateko ingurune latz, gogor eta beldurgarria bihurtuz, basoko piztien esku eta haize indartsuaren menpe. Beldur pixkat ematen dit horrek, eta egia esan, hor egotea tokatu balitzait, txabola batean, edo vivac bat egiten, puffffff, ez dakit nola moldatuko nintzatekeen, superbibentziako ikasgai zaila izango zen.

Baina etxean, sutondoan, ostiral iluntzeaz gozatzeko, eta patxadaz disfrutatzeko, kanta bat doakizue oraingoan ere.

Geratu zaitez nirekin: "Stand by me", Ben E. King-ena. Oso kanta polita iruditzen zait, izen bereko pelikula goxo, bare eta laguntasunaren gaia ederki erakusten duen pelikula da. Badakizu, laguna, zu ere beti nire ondoan egotea nahi dut. Kanta hau zuretzako da.